Абайдың қырық бесінші қара сөзі - Абай Құнанбайұлының қара сөздері

Құдай табарака уатағаланың барлығының үлкен дәлелі - неше мың жылдан бері әркім әртүрлі қылып сөйлесе де, бәрі де бір үлкен құдай бар деп келгендігі, уа һәм неше мың түрлі діннің бәрі де ғадаләт, махаббат құдайға лайықты дегендігі.

Біз жаратушы емес, жаратқан көлеңкесіне қарай білетұғын пендеміз. Сол махаббат пен ғадаләтке қарай тартпақпыз, сол алланың хикметін біреуден біреу анығырақ сезбекпен артылады. Инандым, сендім демек инандырамын, сендіремін деген емес.

Адамшылықтың алды - махаббат, ғадаләт, сезім. Бұлардың керек емес жері жоқ, кіріспейтұғын да жері жоқ. Ол - жаратқан тәңірінің ісі. Айғыр биеге ие болмақта да махаббат пен сезім бар. Бұл ғадаләт, махаббат сезім кімде көбірек болса, ол кісі - ғалым, сол - ғақил. Біз жанымыздан ғылым шығара алмаймыз, жаралып, жасалып қойған нәрселерді сезбекпіз, көзбен көріп, ақылмен біліп.


9 пікір

Айбала

Бұл сөзде көптеген мыңжылдықтар бойы барлық діндер жоғары болмыстың бар екендігі және адамдар жоғары әділеттілік пен құдайлық сүйіспеншілікке ұмтылатындығы туралы мәлімдеме берілген. Бұл мәлімдеме діни ортада кең таралған болса да, ол Құдайдың бар екендігінің дәлелі бола алмайды. Мысалы, жоғары болмыстың бар екенін жоққа шығаратын көптеген философиялық және ғылыми теориялар бар.

Ноян

Айта кету керек, көптеген діндер Құдайдың бар екендігі туралы ғана емес, оның қасиеттері туралы да айтады, Мысалы, ол құдіретті және құдіретті. Алайда, мұндай тұжырымдар Құдайдың бар екендігінің дәлелі бола алмайды, өйткені олар ғылыми дәлелдерге емес, сенімге негізделген.

Кайрат

Абайдың қырық бесінші қара сөзінде сонымен қатар біз ғылымды ойлап таппағанымызды және ол біздің сезімдеріміздің, бақылауларымыздың және ойларымыздың нәтижесі ретінде пайда болатынын атап өтеді. Бұл дұрыс, өйткені ғылым эмпирикалық дәлелдер мен зерттеулерге негізделген. Алайда, ғылыми теориялар сенімге қабылданбауы керек, бірақ эксперименталды түрде дәлелденіп, тексерілуі керек.

Оралбай

Діни нанымдар мен ғылыми теориялар сәйкес келмейтінін есте ұстаған жөн. Дін сенім саласына, ал ғылым эмпирикалық дәлелдер саласына жатады. Сондықтан, егер біз ғылымда және әлемді түсінуде прогреске қол жеткізгіміз келсе, біз діни нанымдарға құрметпен қарауымыз керек, бірақ оларды ғылыми зерттеулермен араластырмауымыз керек.

Дилда

Көптеген мыңжылдықтар бойы жоғары болмыстың болуы туралы түсінік әлемде пікірталастар мен қайшылықтарды тудырды. Мақалада көптеген діндер бар және олардың барлығы ұлы және қателеспейтін Жаратушының бар екендігі туралы айтады. Осылайша, Құдайдың бар болуы адамзат тарихындағы ең көне және тұрақты идеялардың бірі деп қорытынды жасауға болады. Мүмкін, бұл Құдайдың бар болуы бүкіл адамзатқа тән әмбебап ұғым екенін көрсетеді.

Кунсулу

Мақалада адамдар әлемді жаратпағаны атап өтіледі - олар оны тек біледі. Бұл әлем біздің қабылдауымызға және оны түсінуімізге қарамастан өмір сүреді деп болжайды. Біз әлемді оның заңдары мен табиғатын түсіну үшін ғана зерттеп, талдай аламыз. Сайып келгенде, бұл Алла тағаланың мәнін терең түсінуге әкелуі мүмкін.

Айдос

Мақалада даналық шын жүректен сену мен Алла тағаланың ұлылығын түсінуде жатыр делінген. Сенім мәжбүрлемеуі керек - бұл шынайы және терең түсінуге негізделген болуы керек. Тек осындай тәсіл Алла Тағаланы шынайы түсінуге әкелуі мүмкін.

Камбар

Мақалада махаббат, әділеттілік және шынайылық адам өмірінің негізгі элементтері екендігі атап өтіледі. Бұл элементтер адамдардың өмірінде маңызды рөл атқарады және шешім қабылдауға және тағдырды анықтауға әсер етеді. Осылайша, бұл қасиеттер адамдардың өміріне қажет деген қорытынды жасауға болады.

Мейрам

Қара сөзінде ғылым біздің сезімдеріміздің, бақылауларымыздың және ойларымыздың нәтижесі ретінде пайда болатыны айтылған. Осылайша, ғылым абсолютті және мызғымас нәрсе емес, әлемді зерттеу және түсіну процесі. Бұл дегеніміз, ғылымды толық түсіндіруге және сипаттауға болмайды, өйткені ол үнемі дамып, жаңа ашылулар мен зерттеулерге байланысты өзгеріп отырады.