Абайдың он сегізінші қара сөзі - Абайдың қара сөздерінен толықтай мойыншақ сөйлемдер

Адам баласына жыртықсыз, кірсіз, сыпайы киініп, һәм ол киімін былғап, былжыратып кимей, таза кимек - дұрыс іс. Ләкин өз дәулетінен артық киінбек, не киімі артық болмаса да, көңіліне қуат тұтып, тым айналдырмақ - кербездің ісі.

Кербездің екі түрлі қылығы болады: бірі бет-пішінін, мұртын, мүшесін, жүрісін, қас-қабағын қолдан түзетіп, шынтағын көтеріп, қолын тарақтап әуре болмақ. Біреуі атын, киімін «айран ішерім» деп, солардың арқасында сыпайы, жұғымды жігіт атанбаққа, өзінен ілгерілерге елеулі болып, өзі қатардағының ішін күйдіріп, өзінен кейіншілерге «әттең, дүние-ай, осылардың атындай ат мініп, киіміндей киім кигеннің не арманы бар екен?!» - дейтұғын болмаққа ойланбақ.

Мұның бәрі - масқаралық, ақымақтық. Мұны адам бір ойламасын, егерде бір ойласа, қайта адам болмағы - қиын іс. Кербез дегенді осындай кер, кердең немеден безіңдер деген сөзге ұқсатамын. Тегінде, адам баласы адам баласынан ақыл, ғылым, ар, мінез деген нәрселермен озбақ. Онан басқа нәрсеменен оздым ғой демектің бәрі де - ақымақтық.


4 пікір

Кемел

Абай адамның сыртқы келбеті мен киімі туралы маңызды сұрақ туғызады. Киімнің тазалығы мен дәлдігі, автордың пікірінше, өте маңызды және ол киімдерін ұстанбайтын адамдар жаман көрінеді деп санайды. Алайда, одан да жаманы, егер адам өзінің қаржылық мүмкіндіктерін ескермей, ысырапшылдықпен және киімімен айқайласа.

Даниал

Абайдың он сегізінші қара сөзі алтындарды екі санатқа бөледі. Бірінші категория-бұл сыртқы келбеті туралы ойлайтындар, бірақ бұл басқалардың назарын аударғысы келгеннен гөрі, олардың жеке құмарлықтары үшін жасалады. Екінші санат, керісінше, пайда табу үшін панашты пайдаланады. Олар басқа адамдардың назарын аудару және олардан мақтау немесе ақша алу үшін бай және тартымды көріну үшін бәрін жасайды.

Ерасыл

Абайдың он сегізінші қара сөзі қылқаламның екінші санатын олардың мінез-құлқы үшін сынайды. Ол мұны ұят және ақымақ деп санайды. Бұл адамдар өздерінің рухани және интеллектуалды жағына қамқорлық жасаудың орнына бай және тартымды көрінуге көп уақыт пен ақша жұмсайды. Автор бұл мінез-құлық жақсы нәрсеге әкелмейді және төмен деп санайды.

Зиба

Жалпы, Абай мақтаныш пен ысырапшылдыққа қарсы. Ол сыртқы келбет адам өмірінде басты орын алмауы керек және адамдар өздерінің рухани және интеллектуалдық жағына қамқорлық жасауы керек деп санайды. Автор өзінің кемшіліктері мен әлсіздіктерінің құрбаны болмас үшін өмірдің барлық салаларында қарапайымдылық пен байсалдылыққа шақырады.